Vlak voor de vakantie publiceerde de Amerikaanse Energy Information Administration gegevens over de elektriciteitsproductie van het land. Als gevolg van vertragingen in de rapportage lopen de maandelijkse gegevens tot en met oktober, waardoor ze niet het volledige beeld schetsen van de veranderingen die we in 2023 zullen zien. Maar sommige trends lijken nu vast te liggen voor het hele jaar: wind- en zonne-energie zullen waarschijnlijk Als we met steenkool en alle bronnen zonder CO2-uitstoot in een impasse zitten, zullen ze samen ongeveer 40 procent van de Amerikaanse elektriciteitsopwekking voor hun rekening nemen.
Trends monitoren
Het hebben van gegevens tot en met oktober geeft noodzakelijkerwijs een onvolledig beeld van 2023. Er zijn verschillende factoren die ervoor kunnen zorgen dat de latere maanden van het jaar verschillen van de eerdere. Sommige productievormen zijn seizoensgebonden – vooral zonne-energie, die tijdens de zomermaanden de hoogste productie heeft. Het weer kan ook een rol spelen, aangezien een ongewoon hoge vraag naar verwarming in de wintermaanden ertoe zou kunnen leiden dat oudere elektriciteitscentrales op fossiele brandstoffen in gebruik moeten worden genomen. Het beïnvloedt ook de productie van waterkrachtcentrales, waardoor er van jaar tot jaar veel variatie ontstaat.
Ten slotte speelt het zich allemaal af tegen de achtergrond van de bloeiende zonne- en aardgasbouw. Het is dus heel goed mogelijk dat we in de loop van het jaar voldoende nieuwe zonne-energie zullen bouwen om de seizoensdaling aan het eind van het jaar goed te maken.
Laten we eens kijken naar de gegevens tot nu toe om een idee te krijgen van de trends en waar de zaken voor staan. Vervolgens zullen we de maandgegevens voor oktober controleren om te zien of een van deze trends tekenen van een omkering vertoont.
De belangrijkste conclusie is dat het energieverbruik grotendeels gelijkmatig is. De totale elektriciteitsproductie is dit jaar iets meer dan één procent gedaald ten opzichte van 2022, hoewel de vraag in oktober hoger was dan vorig jaar. Dit is in lijn met een algemene trend van vlak tot dalend elektriciteitsverbruik, omdat hogere efficiëntie factoren als bevolkingsgroei en toenemende elektrificatie compenseert.
Dit is belangrijk omdat het betekent dat eventuele nieuw toegevoegde capaciteit het gebruik van bestaande faciliteiten zal vervangen. En op dit moment vindt die verschuiving plaats met steenkool.
Ik kan de afwijzing niet verbergen
Vorig jaar rond deze tijd genereerde steenkool bijna 20 procent van de Amerikaanse elektriciteit. Dit jaar daalde het naar 16,2 procent en vertegenwoordigt het slechts 15,5 procent van de productie in oktober. De combinatie van wind- en zonne-energie is momenteel goed voor 16 procent van de jaarlijkse opwekking, wat betekent dat het dit jaar waarschijnlijk in de problemen zal komen met steenkool en volgend jaar gemakkelijk kan worden ingehaald.
Tot nu toe is de windenergie grotendeels onveranderd gebleven ten opzichte van 2022, goed voor ongeveer 10 procent van de totale opwekking, en is volgens de gegevens van oktober zelfs ruim 11 procent, dus het is onwaarschijnlijk dat er tegen het einde van het jaar veel zal veranderen. Zonne-energie heeft een aanzienlijke verandering gekend, van vijf naar zes procent van de totale elektriciteitsopwekking (dit cijfer omvat zowel de opwekking van nutsvoorzieningen als de EIA-schatting van de opwekking van woningen). En pas in oktober bleef het grotendeels ongewijzigd, wat aangeeft dat nieuwbouw een deel van de seizoensdaling compenseert.
Eric Bangeman/Ars Technica
De productie van waterkrachtcentrales daalde met zo’n zes procent ten opzichte van vorig jaar en daalde daardoor van 6,1 procent naar 5,8 procent van de totale productie. Afhankelijk van de komende maanden zou zonne-energie hierdoor waterkracht op de lijst van hernieuwbare energiebronnen kunnen passeren.
Samen zijn de drie belangrijkste hernieuwbare energiebronnen goed voor ongeveer 22 procent van de jaarlijkse elektriciteitsproductie, wat ongeveer 0,5 procent meer is dan vorig jaar. In de cijfers van oktober zijn ze zelfs nog verder gestegen, waardoor ze een ruime voorsprong hebben op kernenergie en steenkool.
Kernenergie zelf is grotendeels onveranderd gebleven, waardoor deze dankzij de achteruitgang steenkool kan inhalen. De productie ervan wordt gestimuleerd door een nieuwe reactor van 1,1 gigawatt die dit jaar in gebruik wordt genomen (een andere op dezelfde locatie, Vogtle, Georgia, kan elk moment met de commerciële productie beginnen). Maar dat zal waarschijnlijk het einde betekenen van de nieuwe nucleaire capaciteit voor dit decennium; de uitdaging zal erin bestaan bestaande centrales ondanks hun ouderdom en hoge kosten open te houden.
Als we kernenergie en hernieuwbare energiebronnen combineren onder de paraplu van koolstofvrije opwekking, zal dit bijna 1 procent hoger zijn dan in 2022 en waarschijnlijk voor het eerst boven de 40 procent uitkomen.
Het enige dat een snellere groei van koolstofvrije energie tegenhoudt, is aardgas, dat momenteel de snelst groeiende energiebron is, van 40 procent van het totale jaar tot nu toe in 2022 naar 43,3 procent dit jaar. (Het ligt eigenlijk iets onder dat niveau in de cijfers van oktober.) De explosieve groei van aardgas in de VS is een grote overwinning voor het milieu geweest, omdat het de minste vervuiling door deeltjes veroorzaakt van welke fossiele brandstof dan ook, evenals de laagste koolstofuitstoot. per eenheid elektriciteit. Maar het gebruik ervan zal binnenkort moeten afnemen als de VS zijn klimaatdoelstellingen willen halen, dus het zal van cruciaal belang zijn om te zien of de groei de komende jaren stabiel zal blijven.
Buiten aardgas zijn alle trends in de Amerikaanse productie echter goed, vooral gezien het feit dat het verhogen van de hernieuwbare productie tien jaar geleden onmogelijk leek. Helaas is het tempo momenteel te laag om de VS tegen het einde van het decennium een elektriciteitsnet te laten opleveren dat net nul is.