De aurora is een oogverblindend schouwspel dat je hier op aarde kunt aanschouwen, maar vanuit de ruimte krijg je een heel ander perspectief op de lichtshow. Hoewel de meesten van ons niet de kans zullen hebben om de schoonheid van de aurora vanuit de ruimte uit de eerste hand te zien, hebben astronauten verbluffende beelden gemaakt van hoe de aurora eruit ziet als dansend over onze planeet.
In februari deelde NASA-astronaut Jasmin Mogbeli zijn waarneming van de aurora vanuit het internationale ruimtestation en schreef op X (voorheen Twitter): “Soms kan ik niet geloven dat dit onze planeet is, ONS thuis. Wat een geluk dat we ergens zo spectaculair en levendig wonen. Ik zal deze uitzichten zeker missen, maar ik kijk ernaar uit om nog meer van onze planeet en de prachtige uitzichten vanaf de grond te verkennen.” Mogbeli’s foto’s tonen de groene aurora australis die over het zuidelijk halfrond danst met het ISS op de voorgrond.
Soms kan ik niet geloven dat dit onze planeet is, ONS thuis. Wat een geluk dat we ergens zo spectaculair en levendig wonen. Ik zal deze uitzichten zeker missen, maar ik kijk ernaar uit om nog meer van onze planeet en de prachtige uitzichten vanaf de grond te verkennen. #AuroraAustralispic.twitter.com/2lbIUJFfKr
Tenzij u een vlucht naar het ISS heeft geboekt, zult u genoegen moeten nemen met het ervaren van de schoonheid van de aurora vanuit de ruimte op foto’s. Gelukkig zijn de foto’s ook best aardig.
[Related: We finally know what sparks the Northern Lights]
De aurora australis leek de horizon van de aarde te bekronen toen het Internationale Ruimtestation op een hoogte van 442 kilometer boven de zuidelijke Indische Oceaan tussen Azië en Antarctica cirkelde. Afbeelding: NASAEen groenige aurora vormt de achtergrond voor dit 35mm-tafereel van de aarde die in een baan rond het achterste vrachtruim van Space Shuttle Endeavour draait. In de baai bevinden zich de antennes voor de SIR-C/X-SAR-radaropname-instrumenten, verlicht door het maanlicht. De bemanning zag het zuiderlicht (aurora australis) meerdere keren tijdens elk van de elf dagen van de missie. Afbeelding: NASAEen observatie van de aarde gemaakt tijdens een nachtelijke passage door de bemanning van Expeditie 40 aan boord van het International Space Station (ISS). Het aangemeerde Sojoez-ruimtevaartuig is ook zichtbaar op de voorgrond. Afbeelding: NASADe schitterende en kleurrijke Aurora Borealis verlicht het noordelijk halfrond van de aarde op 20 januari 2016 en biedt een spectaculair uitzicht voor leden van Expeditie 46 op het Internationale Ruimtestation. Afbeelding: NASADe aurora australis stroomde door de atmosfeer van de aarde terwijl het internationale ruimtestation 430 kilometer boven de zuidelijke Indische Oceaan, tussen Azië en Antarctica, cirkelde. Afbeelding: NASA Terwijl hij aangemeerd was en aan boord van het Internationale Ruimtestation was, legde bemanningslid STS-123 Endeavour de oogverblindende groene schoonheid van de Aurora Borealis vast. Kijkend naar het noorden over de Golf van Alaska, boven een gebied met lage druk (wolkenwerveling), verlicht de aurora de nachtelijke hemel. Deze foto is gemaakt op 21 maart 2008. Afbeelding: NASADe aurora australis stroomde door de atmosfeer van de aarde terwijl het internationale ruimtestation 430 kilometer boven de zuidelijke Indische Oceaan, tussen Azië en Antarctica, cirkelde. Afbeelding: NASAAstronaut Don L. Lind, missiespecialist, noemde dit aurora-tafereel op het zuidelijk halfrond ‘spectaculair’ tijdens een tv-verbinding met een bespreking van poolwaarnemingen tijdens de zevendaagse vlucht. Deze scène werd gefilmd door astronaut Robert F. Overmyer, bemanningscommandant, met behulp van een 35 mm-camera. dr. Lind, die de activiteit in de magnetosfeer op verschillende punten tijdens de vlucht controleerde, stelde vast dat de locatie van het ruimtevaartuig zich boven een punt halverwege tussen Australië en het Antarctische continent bevond. Er zijn wolken verlicht door de maan op aarde. De blauwgroene band en de hoge rode stralen zijn de aurora. De bruinachtige band evenwijdig aan de horizon van de aarde is de luminescentie van de atmosfeer zelf en wordt airglow genoemd. dr. T. Hallinan van het Fairbanks Geophysical Institute fungeert als hoofdonderzoeker van het aurora-observatie-experiment en bracht veel tijd door met Dr. Lindom ter voorbereiding op de vlucht. Afbeelding: NASAEen observatie van de aarde gemaakt tijdens een nachtelijke passage door de bemanning van Expeditie 40 aan boord van het International Space Station (ISS). In de map wordt dit vermeld als: Fenomenale Aurora. Ook zichtbaar is een deel van de arm van het Space Station Remote Manipulator System (SSRMS). Afbeelding: NASALeden van Expeditie 43 op het Internationale Ruimtestation legden dit contrasterende beeld vast van de zonsopgang, het noorderlicht en de gloeiende steden van Noord-Europa. Afbeelding: NASANachtelijke observaties van de aarde door een lid van de bemanning van Expeditie 41. Aurora en het Remote Manipulator System (RMS) zijn zichtbaar. Afbeelding: NASAEen 35 mm-frame van de Aurora Australis, ook wel bekend als de Southern Lights, werd vastgelegd door een van de zeven bemanningsleden van de Space Shuttle Discovery. Een van de doelstellingen van de missie was het meten van de spectrale en ruimtelijke kenmerken van poollichtemissies. Terwijl ze over het zonverlichte deel van de aarde vlogen, slaagde de bemanning erin verschillende foto’s te maken van verschillende geografische punten op de planeet; het grootste deel van de tijd op nachtpassen werd besteed aan een grondige studie en documentatie van poollichtvertoningen. Afbeelding: NASAWaarnemingen van de aarde door de bemanning van Expeditie 40 op het Internationale Ruimtestation (ISS). Afbeelding: NASADe stadslichten (uiterst linksonder in het midden) van Moskou en Sint-Petersburg (Rusland) tot Helsinki (Finland) worden op deze foto omlijst door de aurora van het Internationale Ruimtestation, terwijl het 424 kilometer erboven draait. Afbeelding: NASA
